Por aí din...

... que equivocarse e rectificar é de sabios. Hoxe equivoqueime e rectifiquei. Equivoqueime con gran amargor... e rectifiquei dandome conta do que realmente está a pasar. Sobretodo, o significado das cousas, o que realmente un sente, o que realmente un ten...
Simplemente... afortunado e ilusionado.

Non hai galerna imposible...

... non importa canta forza teña o vento (da igual forza dous que forza sete)... da igual a altura das ondas... (da igual calma chicha que mar arbolada)... da igual que chova que quente o sol... porque pase o que pase todo sae sempre adiante, porque a función nunca pode parar... porque sempre hai un motivo para facer que todo siga bo rumbo e chegue a bo porto... polas persoas que te rodean, que inda que se agobien máis ca ti, son un bo apoio no que pararse a descansar e coller forzas... porque hai outras cousas que che dan toda a forza do mundo (seguramente sexa meniño...)

Porque en definitiva, señores e señoras... o mundo é unha festa e nada nin ninguén cho pode estropear...

Bicasos e apertas!!


E non... non todo foi malo nesta semana... tivo tamén os seus puntos fortes e os seus momentos de adrenalina positiva...cales?? eso é un autosecreto... shhhhhhh!!