Non sei por onde comezar... igual é mellor tirar sen divagar demasiado...
Non creo que deixalo fose malo... foi bo
Creo que tampouco me esperaba un final así, refírome que máis que o que tivemos, o que temos...
Sabes? creo que nos debemos de sentir nestes tempos as persoas máis afortunadas do mundo... temos todo o que todo o mundo quere... (díxomo ine, ela non minte...) eu polo menos así me sinto...
teño e gardo aínda unha das miñas mellores amigas, que sempre está aí para o que sexa... que sempre estou aí para o que sexa dela...
Teño outra das miñas mellores amigas... á que amo... coa que son feliz día a día... un regalo do azar... unha sorte... que todas as coincidencias me fagan salir tan ben parado!
E tí... pois tes máis do mesmo... non?
somos afortunados.
3 comments:
Disfrutar do que temos e ponhelo en valor é un exercício saudable.
Unha aperta.
:)
sodes... ;b
Moi afortunada, tes todo o tempo do mundo para ti. Eso é o mellor que hai pero nunca estamos contentos...
Disfruta
Post a Comment