Son as 10 e media da noite, acabo de chegar de Vigo dunha actividade de Halloween... e realmente estou cansadísimo... eso de estar toda a tarde de pé abrindo e cortando calabazas é algo cansadiño...
Pois este é un post que leva como tema central pois un comentario anónimo da anterior entrada deste blog (do domingo pasado)...
Estimada anónima:
Tampouco me preocuparía que foses anónimo... mmm, comezo a deducir que moito tampouco me coñeces... así que xa vou descartando posibles candidatas...
En canto ao de defraudala... non o vexo moi viable... é decir, quéroa demasiado e o que está máis relacionado con eso... preocupome demasiado (tamén... creo e estou por asegurar... cousa que non é bo que logo me rosma por eso mesmo...) por ela, bueno, máis ben, polo seu estar... que sempre esteña ben non... mellor; que sexa do feliz, o máis, do cómoda o máis, de todo o máis...
é algo inherente a min intentar que todo o mundo esteña así, é unha forma de intentar cambiar un pouco o mundo... imaxina, que si o intento con todo o mundo... que faría por intentalo por ela! máis obviamente...
En fin, que como di ela, quererse tanto tampouco é bo... despois minucias convertense en grandes preocupacións ou pequenas preocupacións que non deberían nin ser preocupacións... pero é o que hai, efectos secundarios desta drogha...
E vou rematando que está a saír da ducha... a ver que me dixo antes, que non sei que me dixo que eu seguira ao meu... a ver si se mosqueou ou algo! agardo que non.
Déboche decir anónima, que creo que moito deso xa non tes... muahahaha...(a non ser que nos fallan as especulacións)... que ela tamén te quere moitísimo e non pasa día que non fale de ti... e de algo máis teu tamén... en fin! que este fin de semana cho vai espetar a ver si eres ti... a ver si realmente conseguimos delatar á anónima...
a saber... tamén nos podemos equivocar e entón si que quedaremos sen esquemas e sen posibles candidatas a ser esa anónima... ademáis de quedar como o cú.
Ná máis!! despídese atentamente o DaNe non anónimo... bicos mil!
P.D. (para comentarista anónima): E sí... quéroa moitísimo
P.D. (para comentarista misteriosa): Non hai como varios días coa cama ocupada para curar os días de camas baleiras...
P.D. (para comentarisa plastidecor,ou sexase nOa): Eu ata diría máis... estou completamente enganchadírmo... e que? peores males hai na vida... e mentres este dure... benvido sexa!;b
No comments:
Post a Comment